Bazen enerji patlaması yaşayıp, mutluluk çığlıkları atarken, bazen bir düşük oluverir insan. Keyif almaz, umutsuzluk, isteksizlik işte öyle haller geliverir. Herkese olur. İnsanlar arasındaki fark ise bazıları çabuk silkinip toparlanır; bazıları daha uzun debelenir, daha uzun gezer derinlerde. Hepsi doğal, hepsi geçici. Hiçbir durum yoktır ki insana yapışsın ve ömür boyu onunla yaşasın. Sadece o iyi olunan günler var ya işte onlar çok değerli ve insanın kendisiyle çalışması gereken dönemlerdir onlar. İyi iken pek önemsemiyoruz ruh durumumuzu; düşüklük hallerinin ilacı psikologlar, koçlar, psikiyatristler. İşte kendimizle çalışmaya başlanılan zamanları değiştirmeli. Ne zaman çok iyi hissediyorsak, çalışma vakti gelmiştir. Daha hızlı yol alınır. Aksiyonlar beklemez, gerçekleşir ve biliyor musunuz o düşük enerjili günler belki de hiç gelmez.
Sadece insanlar için değil; devletler, şirketler, aileler …..Hepsi için geçerli bir teori bu; iyi günlerde çalışmalı iyi günlerin sürekliliği için. Aksiyon planları düşüşten sonra gelirse gereksiz aşağı inen grafiklerle dolar yaşam. Bu benim teorim uygularsınız, yok sayarsınız ama bence çalışıyor….