Hani göz görür de yorumlar ya etrafta neler olduğunu. Gönül gözü gerekir insana gözden önce. Önündeki değil uzaktaki kapıları açmak için, görüneni değil kalptekini görmek için, herkesten başka güzellikleri farkedebilmek için, hayatı kalple algılayabilmek için…..Yıllar geçtikçe farketmeye başladım gönül gözü açık olanlar benim dostum olarak kalmışlar. Diğerleri ise sadece ‘diğerleri’ olarak bir yerdeler. Gönülden bakanlar ancak duyguyu farkedip dokunabiliyorlar. Gönülden bakanların hikayeleri var anlatırken parladıkları, heyecanlandıkları…..Sadece göz yetmez hayata bakış için….Zamanla sığlaşıverir yaşamın güzellikleri sadece gördüğünü farkeder ; asıl olan göz ile görülmeyendir oysaki….